Okullarda Çalışan Psikolojik Danışmanların Kekemelik Hakkındaki Bilgi ve Tutumlarının İncelenmesi

Aylin Başaran Melda Sultan Aslan Esra Erkaya Hayrunnisa Demir
Özet

Amaç: Bu araştırmada okullarda çalışan psikolojik danışmanların kekemelik hakkındaki bilgi düzeylerini, tutumlarını ve kekemeliğe yönelik farkındalıklarını belirlemek; cinsiyet faktörüne göre kekemeliğe ve kekemeliği olan bireye karşı genel tutumlarını karşılaştırmak amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın katılımcı grubunu Türkiye’nin farklı illerindeki ilkokul, ortaokul ve liselerde eğitim vermekte olan 106 psikolojik danışman oluşturmaktadır. Veri toplama araçları olarak Kişisel Bilgi Formu ve POSHA-E3 kullanılmıştır. Toplanan veriler SPSS-21 programına aktarıldıktan sonra verilerin yüzde/frekans değerleri hesaplanmış, gruplar arası farklılıkları ve değişkenler arası ilişkileri ölçmek amacı ile çeşitli istatistiksel analizler yapılmıştır. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda, psikolojik danışmanların %78,3’ü kekemeliğin sebebinin kişinin korktuğu bir olay olduğuna inanmaktadır. Psikolojik danışmanların%79,2’si kekemelik hakkındaki bilgiye okul döneminde erişmiştir. Psikolojik danışmanların tamamı kekeleyen bireylerin dil ve konuşma terapistinden yardım alınması gerektiğini düşünmektedir. Psikolojik danışmanların %54,7’si kekeleyen birey ile konuşurken yavaşla ya da rahat ol diyeceğini belirtmiştir. Psikolojik danışmanların %63,2’si kekeleyen bireylerin utangaç ya da çekingen olduklarını düşünmektedir. Psikolojik danışmanların %63,2’si kendilerinin kekemeliği olsaydı üzüntü/endişe duyacaklarını ifade etmektedir. Sonuç: Çalışmanın sonuçlarına bakıldığında kadın ve erkek psikolojik danışmanların kekemeliğe yönelik tutumlarını belirleyecek olan soruların çoğunluğuna verdikleri yanıtlar açısından aralarında istatiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Bu bulguyla cinsiyetin kekemeliğe ve kekemeliği olan bireye karşı tutumlar açısından belirleyici bir faktör olmadığı söylenebilir. Ancak psikolojik danışmanların kekemeliğe yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla yapılan çalışmada katılımcıların anket sorularına verdikleri bazı yanıtlar, cinsiyet faktörüne göre istatiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaşmaktadır.


Anahtar Kelimeler

psikolojik danışman, kekemelik, tutum, bilgi düzeyi, POSHA-E3


Referanslar

Abdalla, F. A. & St. Louis, K. O. (2012). Arab school teachers’ knowledge, beliefs and reactions regarding stuttering. Journal of Fluency Disorders, 37(1), 54-69.

Adriaensens, S. & Struyf, E. (2016). Secondary school teachers’ beliefs, attitudes, and reactions to stuttering. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, 47, 135–147.

American Speech-Language-Hearing Association (ASHA) (2016). Scope of practice in speech-language pathology. https://www.asha.org/policy/sp2016-00343/ adresinden alınmıştır (Erişim Tarihi: 14.11.2021).

Aydın, Ç. (2008). Kekemeliğe yönelik toplumsal farkındalığın belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Anadolu Üniversitesi.

Aydın Uysal, A. & Tura, G. (2018). Öğretmen adaylarının çocuklardaki dil ve konuşma bozukluklarına yönelik tutum ve bilgilerinin değerlendirilmesi. Kocaeli Üniversitesi Eğitim Dergisi, 1(1), 13-22.

Craig, A., Hancock, K., Tran, Y., Craig, M. ve Peters, K. (2002). Epidemiology of stuttering in the community across the entire life span. Journal of Speech, Language, and Hearing Research, 45(6), 1097-1105.

Çağlayan, A. (2019). Türkiye’de kekemeliği olan bireylere karşı işverenlerin tutumu-İzmir örneklemi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Medipol Üniversitesi.

Çıkaray, Y. (2021). Özel, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan psikologların ve psikolojik danışmanların kekemelik hakkındaki tutumları. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Üsküdar Üniversitesi.

Dorsey, M. & Guenther, R. K. (2000). Attitudes of professors and students toward college students who stutter. Journal of Fluency Disorders, 25(1), 77-83.

Erdem, İ. (2013). Kekeme öğrencilere ilişkin öğretmen tutumları: bir ölçek geliştirme çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 7(6), 401-416.